Súlur & Stykkisholmur

Na de meerdaagse over Flateyarskagi, maakte ik vanmorgen vroeg nog een must-do dagtocht voor als je in Akureyri bent. Súlur is zeg maar de huisberg, ruim twaalfhonderd meter berg pal boven IJslands tweede stad (Reykjavík heeft veel meer inwoners, Akureyri is bescheidener en bovendien met veel mooiere omgeving). Ik vertrok terwijl de wolken op fjordniveau hingen. En zeker naar deze top ga je toch vooral voor het uitzicht... Maar als je een bergwandelgids maakt, komt er nog een reden bij: ook zonder zicht en zelfs in de regen, kun je altijd nog het pad beoordelen (smal, breed, stenig, steil?), het directe terrein eromheen en eventueel markante objecten (of obstakels) onderweg vastleggen met een waypoint. Dus ik ga hoe dan ook omhoog. Met bijna-niks in de rugzak, lekker licht in bergrunning stijl (ja, hardlopen dus, heerlijk, eindelijk weer eens!). Ben ik goed 1,5 uur onderweg, wordt de mist om me heen ineens feller en blauwer. Dat is het voordeel van een hoge berg: altijd kans dat je boven het wolkendek uitklimt. Geweldig, wat een kadootje. En het wordt almaar beter en mooier. Súlur bestaat uit twee toppen die door een graat met elkaar verbonden zijn (foto), eenmaal op Sy₫ri Súlur (nr 2) zit ik in het zonnetje de thermos leeg te drinken terwijl ook de wolken boven het fjord langzaam oplossen.
Zoiets hou je de hele verdere dag bij je. Heel het lange eind naar het westelijk gelegen schiereiland Snæfellsness waar ik uiteindelijk neerstrijk op het tentweitje van Stykkisholmur. Trouwens ook een prachtige plek als basis voor een aantal bijzondere dagtochten. Daarover morgen meer!